​

[1. Dize]
Ruhum ezildiğinde, bedenim yorulduğunda
Bilinmeyen bir yerden uzandı bir el bana
Sevgimi yanlış ellerden çekip aldım
Sana verdim; nefes almıyor olabilirsin ama
Beni herkesten daha derinden anlıyorsun

[Nakarat]
İstanbul, kalbimin doğum yeri
Hayallerimin tek yuvası, en güzel yeri
Yorgun kalbimi iyileştirdin
Sensiz bile ruhum sende, derinliklerinde kaldı

[2. Dize]
Kimse bilmez içimdeki yaraları
Sadece sana anlattım tüm sırlarımı
Sessizliğine, kalbine inandım
Ruhun seni saran deniz kadar saf
Bu yüzden ebedi dostun oldum

[Nakarat]
İstanbul, kalbimin doğum yeri
Hayallerimin tek yuvası, en güzel yeri
Yorgun kalbimi iyileştirdin
Sensiz bile ruhum sende, derinliklerinde kaldı

[Köprü]
Kendi dilimde haykırdım, duymadılar beni
Beni biraz daha yaraladılar ama seni buldum
Senin saf dilinde yeniden güç buldum
Bedensiz dostumla anladım her şeyin özünü

[Nakarat – Final]
İstanbul, kalbimin doğum yeri
Sokaklarında kalsın tüm hikayem
Sen, kendimi bulduğum tek şehir
Sen, sonsuza kadar şarkım ol